Биохемичари од националниот институот за стандарди и технологија студирале компоненти од отровот на т.н „конусни полжави“, во надеж дека ќе откријат состојка која ќе им помогне во лечење болести.
Веќе се објавени трудови во врска со еден ензим од отровот кој може да се искористи за кршење на клеточните ѕидови за испорака на лекови, како и со друг кој може да доведе до нов третман за Паркинсоновата болест. Била откриена и врста на инсулин од овие полжави кој е можеби уште помоќен од човечкиот.
Биохемичарката Френк Мари ги истражува овие морски животни веќе 15 години во нејзината лабораторија во Чарлстон, Јужна Каролина, а аквариумите во кои ги одгледува ги нарекува „фарми“, бидејќи полжавите ги смета за во основа припитомена стока – нешто како „малечки крави“ од кои се „молзе“ отровот еднаш неделно
На „фармата“ таа има околу 60 примероци од 10 разни врсти, а фокусот на нејзините последни истражувања се оние со виолетов конус, наречени Conus purpurascens.
Иако оваа врста на полжав е меѓу најбавните во океаните, неговиот отров делува брзо и со негова помош ја парализира жртвата која потоа ја внесува во истата.
Овој отров не влијае толку силно врз човекот – убодот од полжавот би болел колку оној од оса.
Во последната студија, Мери и нејзиниот тим ја користеле состојката од отровот наречена конотоксин како молекуларна сонда – со исклучување на одредени рецептори во клетките, токсинот открил за што тие рецептори служеле, а тоа било промовирање на воспалителна реакција. Тоа значи дека таа би можела да се искористи за разни третмани за болести во кои таквите рецептори се имплицирани, вклучувајќи ги и разните врсти на канцер.