Според футуристот Реј Курцвејл, до 2030-та сите ќе имаме армии микроскопски роботи кои ќе се движат низ нашето тело, дијагностицирајќи болести и испорачувајќи третмани со лекови каде што се потребни.
Голем проблем е тоа што немаме добар начин да ги насочуваме роботите кои испорачуваат лекови да одат каде што треба, но сега истражувачи од универзитетот на Калифорнија Сан Диего (UCSD) сметаат дека го пронашле решението: шеќерни пилули.
Во една претходна студија, тимот од UCSD користел микромотори – малечки роботи покриени со антибиотици – користени за третирање на чирови кај лабораториските глувци.
Роботите си ја вршеле функцијата, но стомачната киселина и цревните течности предизвикале тие да ги испуштат лековите пред да пристигнат до чировите, а некои пак се заглавиле во грлата на глувците кога биле голтани со течност.
За да ги избегнат овие проблеми, истражувачите од UCSD ставиле десетици илјади микромотори во пилули креирани од лактоза и малтоза – два шеќери кои не се токсични, лесно се обликуваат во таблети, и можат да се раствораат во стомакот.
Кога ги тестирале врз лабораториските глувци, истражувачите откриле дека микромоторите „скриени“ во пилулите многу подобро си ја завршиле работата испорачувајќи ги лековите во споредба со оние кои биле во течности или таблети направени од силика.