Истражувачите од U.S. Department of Energy’s Lawrence Berkeley National Laboratory откриле фамилија полимери кои во допир со вода, спонтано формираат шупливи кристални наноцевки чиј дијаметар може да се адаптира (од 5 до 10 нанометри)
Наноцевките се исклучително важен дел од новата генерација на технологија. Тоа се шупливи цевки со дијаметар од неколку билионити делови од метар, кои меѓу другото можат да се користат за изработка на вештачки мрежници или пак транзистори. Но, бидејќи се толку малечки, мора да се направат во огромен (милионски) број, што досега не било баш едноставно.
Студијата се фокусирала на одредени типови на полимери, т.н пептоиди, поточно diblock copolypeptoid. Овој пептоид е направен од два пептоидни блока – едниот хидрофобен, а другиот хидрофилен. Кога тие ќе се сретнат во водена средина, се кристализираат и формираат прстени.
Со помош на Cryo-електронски микроскоп, истражувачите заклучиле дека овие прстени еден врз друг формирале наноцевки во разновиден шаблон.
Пептоидните блокови се поставиле самите како цигли – хидрофобните блокови се ределе до другите хидрофобни, а истото се случило и со хидрофилните. Иако хемиски различни, овие два типа на блокови имаат скоро идентична големина, што им овозможува да се спојуваат во правилни форми.
Овие нови структури, меѓу другото, можат да се користат за испорака на лекови против рак директно внатре во клетките, или пак за десалинизирање на морска вода.