Доколку нешто сакате навистина да слушнете, подобро е главата да ја наведнете кон звуците што влегуваат во вашето десно уво.
Според ново истражување, кога се случуваат повеќе работи во исто време и мозокот има когнитивно оптоварување, луѓето повеќе зависат од нивното десно уво за процесирање и задржување на звучните информации.
Ова се нарекува дихотична предност на десното уво и веќе подолг период и е познато на науката. За прв пат е опишано во 1967-ма, и било поврзано за левата мозочна хемисфера која кај повеќето е доминантна за процесирање на јазикот.
Во 1973-та, истражувачите објавиле студија каде дихотичната предност на десното уво кај децата била забележана кај оние помеѓу 5 и 13 години, додека студија од 1974-та открила дека потешкотиите во слушањето ја зголемуваат оваа предност.
Во најновото истражување, истражувачите сакале да одредат дали дихотичната предност опстојува дури и при позадинската бучава со која секојдневно се соочуваме. Па така правеле тестови во таква околина наместо во фокусирани, тивки простории, обидувајќи се да проценат колку таа е застапена и кај возрасните.
Детските аудитивни системи имаат потешкотии со слушање различни звуци во секое уво, што е причината што повеќе се потпираат на слушање со десното уво. Кај возрасните, системите се подобри во процесирање и комбинирање на звучните сигнали, па така дихотичната предност се намалува.
За потребите на студијата, истражувачите регрутирале 41 возрасна личност помеѓу 19 и 28 години старост, кои партиципирале во мноштво тестови. Она што било откриено е дека штом бројот на звучни информации го надминал меморискиот капацитет на личноста, способноста да се запомнат работи слушнати со десното уво била поголема отколку таа на левото уво. Во просек, ова подобрување било околу 8%, а кај некои индивидуи и до 40%.