Ново истражување сугерира дека кристалите познати како метално-органски мрежи (MOF) би можеле да ни овозможат питка вода и литиум за батериите.
Веќе подолг период MOF ги интересираат хемичарите бидејќи нивните сунѓерести структури можат да се користат за фаќање и складирање на молекули и јони, додека дупките можат да се модификуваат според големината на одредени молекули овозможувајќи на MOF-овите да функционираат како филтри.
Моментално, за да се отстрани солта од морската вода таа треба или да се зоврие, или да се пушти низ мембрани користејќи го процесот познат како обратна осмоза - два процеси кои побаруваат многу енергија.
Морската вода содржи литиум, натриум, калиум и рубидиум (од групата на алкални метали) и иако натриумот доминира, потребно е сите тие да се отстранат за да се добие свежа и чиста вода. Конвенционалните мембрани ги одбираат најголемите атоми кои најлесно се транспортираат, но MOF-овите го прават спротивното.
Научниците велат дека прочистувањето на водата со многу различни соли во неа ќе побарува повеќе MOF мембрани, но количината на електрицитетот потребен за тоа би била многу помала во споредба со онаа која ја побаруваат постоечките методи.
Покрај создавањето чиста вода, овој процес би се користел и за екстракција на елементи како литиумот кој го користат повеќето мобилни електронски уреди, но и електричните автомобили.
Иако претпоставките се дека ќе поминат уште 10-15 години додека MOF-базирани водени филтри станат достапни, научниците се надеваат дека зголемувањето на бројот на компаниите кои работат во ова поле би помогнало за скратување на овој процес.