Доколку може да се бира помеѓу соочувањето со сопствените мисли и умерено болниот електричен шок, многумина би го избрале второто, објавуваат психолозите.
Во низата од единаесет експерименти, истражувачите од американските универзитети Верџинија и Харвард, сместувале луѓе поединечно во затворени простории сами да поминат 15 минути. Испитаниците не требале да прават ништо друго освен да се занимаваат со сопствените мисли.
Многу од нив после експериментот изјавиле дека доживувањето кое го имале не им било пријатно, а повеќето забележале дека им било тешко да се сконцентрираат.
Кога им било дозволено со размислување да се занимаваат во нивните домови, испитаниците откриле дека таму им било уште потешко да се сконцентрираат и дека уживањето во задачата им било значајно помало за разлика од оние испитаници кои за задача имале да слушаат музика или да читаат книга.
Во еден експеримент, учесниците биле дури и изложени на шок од 9-волтна батерија, што е споредливо со удар од статички електрицитет. 75 % проценти од нив рекле дека би платиле за да не го доживеат тоа повторно. Но, кога биле оставени во просторија сами со своите мисли, 67 % од мажите и 25 % од жените своеволно избирале да подлегнат под електро шок.
Се чини дека повеќето луѓе попрво би правеле нешто отколку ништо, макар и тоа нешто да е негативно, изјавуваат психолозите за списанието Science.