Нова растеглива површина осетлива на допир (touchpad) може да се користи за да се пишуваат зборови, свири на клавијатура, играат видео игри, а еден ден би можела и да биде имплантирана во телото.
Скоро секој уред денес користи touchscreen или touchpad од некаков тип, но тие не можат да се постават врз флексибилна површина каква што е човечкото тело. Научниците досега имаат произведено растегливи панели осетливи на допир изработени од јаглеродни нанотуби, метални наножици и слични напредни материјали, но нивните перформанси значително ослабувале штом се растегнат. Подеднакво лош ефект било и тоа што се распаѓале по одреден број на растегнувања.
За да ги надминат овие проблеми, научниците од Seoul National University креирале тачпад направен од еден вид на мек и исклучително растеглив хидрогел кој се користи за изработка на меки контактни леќи. Хидрогелот се состои од литиум-хлорид соли, кои се електрични спроводници и му помагаат на материјалот да ја задржува водата за да остане мек.
Функционира на тој начин што на четирите ќошеви се пушта електрицитет со ниска волтажа, а бидејќи сигналите се во иста фаза, хидрогелот функционира како кондензатор низ кој не тече струја се додека човечкиот прст не дојде во контакт со него. Тогаш електричното коло се затвора, струјата пропорционално се движи кон секој од ќошевите, а во зависност од тоа колку блиску е прстот до одредениот ќош, сензорите ја мерат таа разлика и ја одредуваат положбата на прстот.
Touchpad - от кој е транспарентен и пропушта 98% од видливата светлина, функционирал дури и кога бил растегнат на 10 пати поголема површина отколку неговата, како и кога бил обвиткан околу рака.
Неговите перформанси почнале да се намалуваат после 100 циклуси на растегнување, а причината за тоа било испарувањето на водата од хидрогелот. За понатамошен прогрес, научниците мора прво да го решат овој процес на сушење на материјалот.