Насекаде низ светот научниците и инженерите го користат 3D принтањето за остварување на нивните цели – дали се работи за принтање мостови, згради, куќи, па и органи како срце или делови од черепот.
Најчесто, 3D принтерите се користат за изработка на она што ни е познато или сме го изработувале на „старински“ начин, наместо за креирање на иновативни работи кои досега не постоеле. Но, што ќе се случи доколку се ослободиме од обичното и секојдневното, и започнеме повторно да ги обмислуваме предметите и органите кои моментално ги имаме?
Токму тоа го сториле неколку истражувачи од Принстон и Универзитетот Џон Хопкинс, кои создале ‘рскавично ткиво во форма на човечко уво, кое во себе има кондуктивен полимер со сребрени нано-честички. Крајниот резултат е бионичко уво кое изгледа како вистинското, но има зголемен прием на радио фреквенции – па може да функционира како еден вид на радио приемник.
Со ваков напредок на технологијата, во наредните 20-тина години можеме да очекуваме:
- Коски-радио проводници. Истражувачите би можеле да создадат коски кои би содржеле кондуктивни елементи со чија помош би се напојувале импланти како песмејкери и сл., преку примање на енергија од радио бранови чиј извор би бил надвор од телото.
- Тетоважи за испорака на лекови. Тетовирањето во суштина е резултат на инјектирање на нано и микро честички под кожата – па зошто не би можеле да се користат специфични честички кои би имале одредена намена? Така, би можеле да се креираат прекрасни тетоважи кои истовремено би испорачувале, на пример, лекови или инсулин во крвотокот, па дури и адреналин.
Вештачки нокти. 3D принтаните вештачки нокти од иднината би можеле да содржат батерии кои преку допир би ги напојувале сматфоните