„Холографска реалност“ е физичка структура со виртуелна апликација, проект на Behruz Hairullaev, Brandon Muir и Nicholas Licausi и има за цел ваквата технологија да ја направи искуство за сите, а не само за поединци.
Со декади, во филмовите и медиумите холограмите се претставувани како технологија која е синоним за иднината. Преку развојот на технологијата, научниците и дизајнерите успеале да креираат разни форми со светлина но со мал размер, а сега засега постојат само тродимензионални слики низ дводимензионални екрани.
Расте популарноста и на подобрената реалност, во разните обиди да се поврзе дигиталниот со физичкиот свет, но оваа технологија е прилично далеку од целта да стане вистинско интерактивно искуство.
Во најновата фаза поврзана со технологијата која овозможува виртуелна и подобрена реалност, нејзините корисници се изолирани од околината бидејќи за да ја искусат мора да носат специјални кациги и нараквици, па така кога ги користат овие уреди, луѓето не се свесни за нивното опкружување и нивната околина не може да го сподели истото искуство.
Како одговор на тоа, „холографската реалност“ предлага технолошка револуција дизајнирана како отворено платно, спремно да прикаже разни медиумски содржини. Набљудувачите би можеле да уживаат во релаксирано набљудување на летање на виртуелни птици или разни други животни, да гледаат холографски натпревари помеѓу нивните омилени спортски тимови, да уживаат во холографски бини и концерти, и сл.
Билбордите исто така би биле холографски и не би имало потреба постојано да се дислоцираат, рушат или менуваат, а со помош на холограмите луѓето ќе можат да гледаат и да се поврзат со уметноста, рекламите и забавните содржини многу подлабоко отколку порано.
Динамичната природа на „холографската реалност“ се обидува дигиталната технологија да ја доближи најмногу што може до физичкото искуство, притоа повторно оживувајќи ја човечката интеркомуникација.
