Толку многу сакав да легнам до неа на каучот, да ги ставам рацете околу нејзиното тело и да спијам. Не да имаме секс, како во филмовите за возрасни. Дури ни да водиме љубов. Само да спиеме заедно, во најневината можна смисла на зборот. Но, немав храброст, а таа имаше момче. Јас бев смотан, а таа толку прекрасна. Јас бев безнадежно здодевен, а таа бескрајно фасцинантна. Па така, се вратив назад во мојата соба и се струполив на подот, мислејќи дека кога луѓето би биле дожд, јас би бил ситен дождец, а таа ураган.
Џон Грин