Се раѓаме, растеме и умираме.. Круг на животот. Не се раѓаш по своја волја, не умираш по своја волја. Сепак, животот можеме да го живееме според свои маргини и правила. Некои со полн здив, некои не.
Седам со другарка и разговараме за сегашноста. Ми раскажува дека е во врска со женет човек, кој има деца и како криењето на врската ја возбудува.
-Се чувствувам посебно кога сум со него..Кога е со мене заедно смислуваме лаги. И крева на сопругата и и ја кажува, а таа па, глупава, не знам како не разбира дека не ја сака. Со неа е само затоа што така налага животот, да се има брак и деца. Ако немаш не си способен, ми објаснува другаркава.
Ајде сега од друга гледна точка да гледаме. Таа жена што вели дека е проста и дека е глупава одлучила да стапи во брак со него. Имала толкава доверба, но тој очигледно ја срушил. Не, не е ни малку смотана да не разбере дека сопругот кога се враќа од „пат“ мириса на женски парфем. Сепак, се труди да го спаси својот брак и да ги состави делчињата одново.
Погледни низ призмата на дечињата. Како тие реагираат кога ја гледаат нивната мајка вознемирена. Деца како деца... Можеби истражувале и веќе знаат за тебе, а во нивното срце владее чиста детска љубов која е помешана со омраза кон една личност.. Кон тебе!
-Е сега кажи ми ти кога се чувствуваш посебно, дали тоа посебно е на убав начин или на оној другиот?
Изреагира на бурен начин, наоѓајќи милион изговори за својата сурова реалност, не сфаќајки дека таа е онаа простата која не го има него, туку тој ја има неа за една вечер.
На човек кој се восхитува како расипува нешто и се чувствува посебно и гордо, не можеш да му ги објасниш вредностите на љубовта, бракот, на детските прегратки.
Диоген отиде да си најде нови другари.
Диоген
Колумните објавени на Порталот ИДИВИДИ изразуваат лични мислења и ставови на авторот. Редакцијата на ИДИВИДИ се оградува од истите и во никој случај не се ставови на Порталот како медиум. Одговорноста за изнесеното во текстовите, стилот и начинот на изразување е исклучиво на авторот