Во библиотеката во универзитетот на Јужна Данска биле откриени 3 ретки книги од 16-тиот и 17-тиот век со разна историска тематика кои содржеле големи концентрации на арсен на нивните корици.
Oтровните квалитети на книгите биле детектирани со серија micro-XRF анализи која го прикажува хемискиот спектар на материјалот со анализирање на карактеристиките на „секундарната“ радијација емитирана од материјалот бомбардиран со високо-енергетски икс-зраци. Оваа технологија често се користи во археологијата и уметноста за истражување на хемискиот состав на сликите, керамиката и сл.
Причината што овие три ретки книги биле однесени во лабораторија за проверка е поради тоа што библиотеката претходно открила дека фрагменти од средновековни ракописи биле користени за изработка на кориците.
XRF анализата покажала дека зелениот пигмент во кориците бил арсен – хемиски елемент кој е една од најтоксичните супстанци во светот и може да предизвика разни симптоми на труење да развие канцер, па дури и да предизвика смрт.
Во природата, арсенот е вообичаено комбиниран со други елементи како јаглерод или водород и е познат како органски арсен.
Неорганскиот арсен, пак, може да има чиста метална форма како и да е дел од соединенија и е многу поштетна варијанта, а неговата токсичност не ослабува со времето.
Во зависност од видот и траењето на изложеноста, симптомите на труење со арсен вклучуваат иритиран стомак, црева, гадење, дијареја, промени на кожата и иритација на белите дробови.
Зелениот пигмент пронајден на кориците на книгите се смета дека е „Paris green”, познат и како “смарагдно зелена“, и се користел за многу намени особено во 19-тиот век.
Индустриското производство на овој пигмент во Европа било иницирано во почетоците на 19-тиот век, а него го користеле импресионистичките и пост-импресионистичките сликари за да ги креираат нивните дела.
До втората половина на 19-тиот век, токсичните ефекти на оваа супстанца биле повеќе познати и таа престанало да се користи како пигмент, но се користела како пестицид на фармите – што престанало некаде кон средината на 20-тиот век.
Во случајот на книгите, пигментот не бил користен со естетски намени, туку најверојатно за нивна заштита од инсекти и глодари. Под одредени услови, соединенијата кои содржат арсен можат да се трансформираат од микроорганизми во арсин (AsH₃) – исклучително отровен гас со мирис на лук.
Познати се приказни од Викторијанскиот период каде зелени тапети во детските соби буквално одземале животи на децата. Сега, библиотеката ги чува овие 3 отровни книги во вентилиран кабинет и во картонски кутии.