Los Anxhelos, 16 qershor 2022 (MIA) - Shkencëtarët në Institutin Max Planck për Antropologji Evolucionare besojnë se kanë gjetur përgjigjen e një misteri 700-vjeçar për origjinën e murtajës, një pandemi vdekjeprurëse në Evropë, Azi dhe Veri. Afrika e shekullit të 14-të.
Një ekip ndërkombëtar shkencëtarësh është mbledhur pasi Dr. Philip Slavin, një historian në Universitetin e Stirlingut, zbuloi prova të një rritjeje të papritur të vdekjeve në fund të viteve 1330 në dy varreza pranë liqenit Issyk-Kul, tani në Kirgistanin verior (Azia Qendrore). . Kulmi i epidemisë evropiane ndodhi në vitin 1348, por edhe vitet më pas.
Duke analizuar 467 gurë varresh të datuara midis 1248 dhe 1345, Slavin vuri në dukje një rritje të madhe të vdekjeve nga 1338 dhe '39. Mbishkrimet në disa prej gurëve të varreve thonë se shkaku i vdekjes ishte "mautana", që mund të përkthehet si "murtaja". Dhjetëra miliona njerëz vdiqën si pasojë e kësaj murtaje bubonike, e cila u përhap me shpejtësi përmes tregtisë. Por pavarësisht përpjekjeve për të gjetur burimin e infeksionit, dhe për mungesë të provave të forta, kjo pyetje ka mbetur pa përgjigje edhe sot e kësaj dite.
- Në fakt e gjetëm burimin e virusit në kohë dhe hapësirë, gjë që është vërtet e mahnitshme. Ne kemi gjetur jo vetëm paraardhësin e "vdekjes së zezë", por edhe paraardhësin e shumicës së specieve të murtajës që qarkullojnë sot në mbarë botën, tha Johannes Krause, një profesor në Institutin.
Gërmimet e hollësishme kanë treguar se varret e Kirgistanit u gërmuan më vonë në fund të viteve 1880, duke hequr 30 skelete. Materiali gjenetik i nxjerrë nga dhëmbët e shtatë skeleteve të mbetura tregon se tre prej tyre përmbanin materialin gjenetik të bakterit që shkakton murtajën bubonike.
Njerëzit ende mund të infektohen me murtajë bubonike sot, por higjiena më e mirë dhe kontakti më i vogël me insektet dhe minjtë reduktojnë rrezikun e infektimit.