Неверојатно. Дванаесетте македонски херои и нивниот мудар предводник успеаја да ја покорат Литванија и со тоа да создадат еуфорија која ќе го држи нашиот народ уште долго. Биле домаќини, високи се, силни и крупни, публиката ќе биде шестиот играч, судиите ќе свират за нив, ги тепаа Србите, нас ќе не прегазат...сево ова падна во вода. Утрово, сето тоа што се збореше за Литванците пред натпреварот ни изгледа како една огромна глупост. Очигледно на Литванците ќе треба да им ја преведеме нашата народна песна „
Домаќине добри гости ти дојдоа“...
Откако заврши историскиот натпревар, низ улиците и плоштадите во цела Македонија луѓето излегоа да ја прослават големата победа. Сигурно, странците во државава си рекоа дека само ние и мал дел од Балканот знае вака искрено да се радува на спортско достигнување. Но, ова за нас не е само спортско достигнување, ова за нас е многу повеќе од тоа. Денеска слободно и во буквална смисла може да се каже дека синоќа Скопје беше градот кој не спиеше. Се славеше до раните утрински часови, а сигурно така било и во сите градови во Македонија. Коли кои свират и од кои среќни луѓе мавтаат со знамиња, луѓе кои трчаат, пеат и меѓусебно се гушкаат и слават, среќни лица и атмосфера од која само Франкенштај немаше да се наежи.
Македонијо заслужи да славиш и да се радуваш. Додека ние пишуваме историја, целиот свет учи географија.
Момци, среќно...
Бојан Бошковски