Кога станува збор за подготовката на шолја чај, се верува дека нема начин да се „утне„ – се вари вода, се додава кесичка/лажичка чај и тоа е тоа.
Меѓутоа, вистинските познавачи на чаевите велат дека треба да се обрнува внимание и на деталите како што е температурата на зовриената вода и времетрањето на вриењето бидејќи од нејзиното вриење зависи нивото на кислород во неа, кое ги потенцира најубавите вкусови на чајот.
Тоа значи дека доколку вриењето трае долго, тоа може да ја „замори“ водата, што ќе резултира со чај кој има рамен или скоро никаков вкус. Затоа, најдобро е да се држите до „нежно“ зовривање, кое во водата ќе внесе доволно кислород.
Температурата, пак, зависи од типот на чај кој што го подготвувате. Таа може да се одреди визуелно или пак со специјален термометар.
Доколку се решите за визуелно одредување, правилата се следни:
За деликатниот зелен чај, треба да го прекинете вриењето кога меурите се со големина на очи на рак, додека ако подготвувате улонг тогаш тие треба да се поголеми, со големина на очи од риба. За чаеви како црниот, кои бараат поголеми температури, меурите при вриење треба да се уште поголеми.
Ако користите термометар, тогаш белите и зелени чаеви се варат со вода која има помеѓу 76 и 85 °C, за улонгот таа треба да е помеѓу 82 и 87°C, додека црниот и хербалните чаеви се најдобро спремани помеѓу 97 и 100 степени.
За вистинско уживање во чајот, важно е и времето на неговото ладење – јаките црни чаеви се пијат скоро врели, додека улонгот и зелените е потребно малку да се изладат.