Кој сака да направи нешто наоѓа начин – кој не, наоѓа изговори. Но, проблемот со кој сите се соочуваме е како да ја разбудиме енергијата која не придвижува во моментите на криза? За да успееме во тоа, мора да откриеме што не (де)мотивира или придвижува за некоја акција.
Психолозите тврдат дека љубовта, стекнувањето пари, волјата за моќ и пофалбите се наши најсилни двигатели, а дека мотивацијата ја губиме кога работата која треба да ја сработиме е во судир со нашите вредности и животни цели. Познато е дека исто така мотивацијата се намалува кога сме тажни или загрижени како и во случаите на неочекувани приватни или професионални промени. Не демотивира и претераната одговорност, премногу високи недостижни цели, но и недостаток на каква било одговорност.
Како да ја разбудиме мотивацијата? Пред сè би било корисно редовно да ја анализираме нашата работа и ефектот, да го преиспитаме нашиот однос кон работата и искрено да си одговориме на суштинските прашања:
- Што во овој момент ми е најпотребно?
- На што давам најголема важност?
- Дали она што го работам е во склад со моите фундаментални потреби и вредности?
- Ако работам нешто што не ме задоволува или ме прави несреќен, што може да направам за тоа да го променам?
Понекогаш доволно е да направиме само мала промена во начинот на работата за да го повратиме ентузијазмот и волјата за создавање. Исто така, треба да имаме на ум дека и „празните“ периоди понекогаш се неопходни за да сфатиме што всушност сакаме.