Лесно може да се препознае злоупотреба на дете кога таа е видлива и насилна, но што кога едно детето расте со родител кој не манифестира емоции, не чувствува одговорност спрема своето дете и не го интересираат неговите интереси?
Еве дел од знаците кои укажуваат дека таткото е емоционално недостапен или пак пасивно агресивен.
Не можете да ги „прочитате“ неговите чувства
Никогаш не може да се прочита што мисли или што чувствува. Тој живее во свој сопствен свет во кој нема место за дете, а не очекувајте да направи место и кога ќе стане повозрасно. Можеби, вашите деца не се сеќаваат кога последен пат му се обратиле за нешто, но и кога го направиле тоа почувствувале дека помеѓу него и нив постои невидлив ѕид кој го прави недостапен. Иако, повеќето време го гледате депресивен и тажен, поболно за вас било тоа што уште почесто тој изгледа далечен и незаинтересиран.
Не изразува задоволство за успесите на своите деца
Да, нормално е да се очекува родителите да бидат среќни за достигнувањата на своите деца. Емоционално недостапните татковци скоро никогаш не покажуваат емоции кон своите деца притоа да им укажат дека се горди на нив. Исто така неопходна е и потребата за заштитата која детето треба да ја почувствува и која ќе го подигне за време на секој направен погрешен чекор.
Емотивно неодостапниот татко секогаш ќе биде недостапен кон потребата сопственото дете да се потпре кон него и да му ги каже своите проблеми.
Не може да почувствува што вие чувствувате
Сите емотивно недостапни татковци не се ладни кога станува збор за искажување на сопствените емоции. Сепак, за нив недостижни се чувството на емпатија и емоционалната рецептивност. Тие може да направат децата да се чувствуваат виновно поради тоа што не се блиски со нив и покрај тоа што се вклучени во нивните активности. Блискоста зависи од вистинската близина и развивањето на здравиот однос татко-дете, а не од перманентно негово вклучување во одредени активности на детето.
Чувство на притисок и надзор
Најчесто децата кои имаат вакви проблеми со нивниот татко чувствуваат огромен притисок за истакнување како би изгледале подобро во очите на нивниот родител. Тие често се во дилема дали го направиле правилниот чекор или требале да постапат поинаку. Со цел да го задржат својот татко до нив тие често превземаат екстра чекори за тој да е горд на нив, но разочарувањето доаѓа по доживеаниот успех односно кога ќе видат дека нивното достигнување е вредно, но не е вреднувано од страна на нивниот сакан родител.