Сè започнало кога Ансел Кијс ја објавил познатата студија од Универзитетот во Минесота во 1950-тите со која мастите се поврзувале со болестите на срцето.
Проблемот со оваа студија е што наместо на луѓето подобро да им се објасни разликата помеѓу добрите и лошите видови масти, тие „на купче“ биле демонизирани и избегнувани. Тоа значело и исфрлање на масти од исхраната за кои сега знаеме дека всушност се добри за телото и зафаќаат централно место во секоја здрава исхрана богата со хранливи материи.
Како резултат на ова, индустријата за храна експлодирала со продукти без или со многу малку маст кои се исклучително процесирани и во главном базирани на белото брашно кое и не е баш најздраво за организмот.
И покрај модерните научни достигнувања, повеќето уште не се сосема сигурни како да се справуваат со мастите. Еве на што треба да се обрне внимание:
- Масти на кои треба да се фокусираме : незаситените моно и поли (особено оние кои содржат омега-3), кои се наоѓаат во растителните масла, авокадото, рибата и оревите
- Масти кои треба да ги лимитираме: заситените масти од месата и млечните производи, како и вештачките масни киселини кои се кријат во некои масла, готови храни или било која пржена храна
-Масти на кои треба да обрнеме внимание: кокосовата и палмина маст содржат високи концентрации на заситени масти, а се користат во голем дел од процесираната храна која покрај нив содржи многу шеќер, сол и рафинирани карбохидрати, правејќи ја значително калорична. Затоа, доколку купувате ваков вид на храна, погледнете во составот дали ги содржи овие масти и по можност избегнувајте ја.