На повеќето луѓе им е познато дека постои тип 1 и тип 2 дијабетес, но сега е идентификуван и трет, наречен тип 3ц.
Тип 1 е кога имунолошкиот систем на телото ги уништува клетките од панкреасот кои произведуваат инсулин и тој вообичаено започнува во детството и скоро секогаш побарува инсулински третмани.
Тип 2 се појавува кога панкреасот не може да постигне да произведе инсулин колку што телото побарува, често пати се поврзува со преголемата тежина и се појавува во средните или доцни години од животот.
Најновиот тип 3ц е предизвикан од оштетување на панкреасот од воспаление (панкреатит), тумори на панкреасот, или негова операција. Овој вид на оштетување не само што ја намалува неговата способност да создава инсулин, туку и протеини потребни за варење на храната (дигестивни ензими) и останати хормони.
Нова студија открива дека повеќето случаи на тип 3ц дијабетес биле погрешно дијагностицирани како тип 2, а само 3% од луѓето земени како примерок во студијата (повеќе од 2 милиони) биле правилно дијагностицирани со 3ц.
Повеќето од оние со тип 3ц имаат потреба од инсулин, но за разлика од останатите дијабетичари, можат исто да имаат корист и од земање дигестивни ензими со храната, во облик на таблети.
Сè уште не е јасна пропорционалноста на оние со болести на панкреасот кои подоцна развиваат дијабетес, но се знае дека тоа не се случува кај сите. Кај некои, пак, тоа се случило по повеќе од една декада по оштетување на панкреасот.
Исто така, неколку лекови кои се користат за третирање на тип 2, како што е гликлазидот, не се многу ефикасни како третман за 3ц дијабетесот, што значи дека погрешната дијагноза на болеста значи џабе потрошени пари и време во неефективни третмани, притоа експонирајќи го пациентот на високо ниво на шеќер во крвта.