Користејќи напредна техника за секвенцирање на ДНК врз една мумија од 16-ти век, тим научници ја открил комплексната историја и еволутивниот процес на вирусот Hepatitis B (HBV).
Овие геномски податоци се најстариот досегашен доказ за постоење на вирусот, што сугерира дека луѓето живееле и еволуирале заедно со HBV вирусот со векови.
Мумијата е стара 450 години, а се работи за остатоци од дете закопано во Базиликата на Свети Доменико Маџоре во Неапол, Италија. Претходните анализи не користеле ДНК тестирање и според нив се сметало дека детето било инфицирано со големи сипаници.
Децата инфицирани со HBV може да развијат осип на лицето познат како Џиноти-Крости синдром, кој изгледа слично на сипаниците, што е причината за првичната погрешна дијагноза. Но сега, научниците искористиле мали примероци од ткивото и коските за изнаоѓање на малечки фрагменти ДНК, со чие секвенцирање биле добиени генетските информации за рекреирање на HBV геномот.
Вирусите можат да еволуираат рапидно, некогаш и за само неколку дена, но истражувачите сугерираат дека оваа античка нишка на вирусот многу малку се променила во последните 450 години.
Што повеќе го разбираме однесувањето на минатите пандемии и епидемии, толку повеќе ќе ни се подобри разбирањето за тоа како модерните патогени функционираат и би се ширеле.