Според истражувачите, забите се постојаната и верна биолошка архива на целиот живот на една личност, од нивното формирање па до смртта.
Резултатите на истражувачите од одделот за антропологија и стоматолошкиот колеџ при универзитетот Њуjорк покажале дека скелетот не е статичен орган, туку динамичен. Нивното истражување се фокусирало на забното ткиво кое го покрива коренот на забот. Тој почнува да формира слоеви – слични на „прстените“ на дрвјата – од времето кога забот се формира, па сè до смртта.
Студијата ја тестирала хипотезата дека настаните кои влијаат на физиологијата – како репродукцијата и менопаузата кај жените, разните болести кај мажите и жените и сл. – оставаат трајни промени во микроструктурата на забното ткиво, чиј тајминг потоа може прецизно да биде одреден.
Научниците испитале скоро 50 човечки заби од луѓе на возраст од 25 до 69 години, земени од скелетната колекција со позната медицинска историја и податоци во врска со животниот стил (како старост, болести, дали личноста се движела во урбани или рурални средини и др.), а голем дел од овие информации потекнувале од роднините на субјектите. Потоа, била користена серија техники за микроскопско снимање кои ги осветлувале „прстените“ во цементумот, при што била откриена поврзаност помеѓу формирањето на скеој од нив, и животните случувања како физиолошките искуства, стресори од бременост, болести, и сл.