Наместо во црква да влезат со чиста душа и да се помолат за здравје, за решавање на некоја мака, македонските свештеници често забележуваат луѓе, како нешто чудно зборуваат, а место горе, свеќите за живите ги палат кај мртвите, за да се фатела клетвата, пишува Нова Македонија.
Свештениците велат дека наоѓаат разни предмети на иконите и покрај олтарот, кои ги оставаат верниците. Понекогаш наоѓаат конци во различни бои закачени на иконите, но една од најчудните слики била кога виделе како парите што се оставаат во црквите се врзуваат со конец.
За весникот свештените лица раскажале дека се почесто верниците правата магии за некому да му наштетат.
“Еден литар масло и еден килограм шеќер треба да се остават пред олтарот во една православна црква. Потоа ќе запалите свеќа за вашиот непријател, но обратно, треба да се забоде со фитиљот надолу, во садот со песок наменет за починатите. Наместо вам да ви се случи нешто лошо, тоа ќе го снајде оној што сметате дека ви наштетува. Само така ќе успеат зборовите на клетвата“, објасниле свештениците за Нова Македонија.
Некои верници сметаат дека токму во црквите се прават најтешките клетви. Тоа најчесто се случува за време на големите празници, бидејќи кај луѓето има верување дека ќе се фати кажаната клетва.
“Има многу посетители на верските објекти што доаѓаат со лоши намери. Една од најчудните појави е кога луѓето палат свеќа, ја нарекуваат со името на тој кому сакаат да му наштетат и ја ставаат на местото за покојници, но не да гори, туку со пламенот надолу. Продавачите на свеќи во црквите се директни сведоци на таквите активности “, велат свештениците.
Овие суеверни појави се чести меѓу народот, кој верува дека со клетви и магии, може да се предизвика зло. Од цркавата велат дека овие суеверни појави не се запишани никаде во светите книги и дека се појава кога народот ја негува.
Професори од Богословскиот факултет во Скопје за Нова Македонија објасниле дека црквата се бори да го отстрани суеверието, зашто тоа нема никаква врска со православието и со библиското и светоотечко учење .
Кога ќе почине некој важно е да се запали свеќа, за да не скита неговата душа. Со палење свеќа за жив човек, но во делот за покојници, му се фрла клетва да нема светлина кога ќе почине. Клетва или колнење е форма на говор што е спротивен од благословите. Според народното верување, клетвата е само збор со негативна желба некому да му се случи несреќа. Тоа го сметаат за тежок облик на нанесување зло поради омраза, одмазда или некоја друга причина. Етнолозите велат дека најтешки клетви биле крвните од родителот, братот, сестрата.
Свештениците велат дека таквите сфаќања можат да се сменат само со изучување на веронауката.