Научниците сметаат дека идентификувале модел на мозочна активност со кој може да се предвиди бесот искусуван за време на сонувањето.
Доколку се во право, ова може да помогне да се објасни нервната основа на емоционалната содржина на кошмарите, кои се асоцирани со ментални пореметувања, како и со пореметувања на сонот како што се анксиозноста, депресијата и несоница (инсомнија).
Иако луѓето ги искусуваат емоциите и додека се будни и кога сонуваат, досега постојат само ограничени истражувања на механизмите на мозокот кои стојат зад афективната компонента на соништата.
Во скорешна студија, истражувачи од универзитетите во Турку, Финска, универзитетот Skövde во Шведска и Кембриџ во Англија, откриле емоционален механизам кој е поделен помеѓу две состојби на свест.
За потребите на студијата, била направена електроенцефалографија на 17 здрави индивидуи за време на 2 посебни ноќи спиење во лабораторија.
Откако партиципантите ја постигнале REM фазата на спиењето – точката каде што соништата се најживописни – тие биле разбудени и од нив било побарано да го опишат сонот и да ги проценат емоциите кои што ги доживеале.
Било откриено дека оние кои покажале поголема активност на алфа бранови во десниот фронтален кортекс на мозокот (во споредба со левиот) искусиле повеќе бес во соништата.
Невралниот потпис наречен ФАА – фронтална алфа асиметрија – бил поврзан со бесот и саморегулацијата и за време на будноста.
Според тоа, ФАА може да ја рефлектира способноста за регулирање на емоциите и во будна, но и во состојба на сонување.