Следи сè поголемо зголемување на бројот на „супер-лебарки“. Нова студија открила дека германските лебарки (Blattella germanica) рапидно еволуираат и стануваат отпорни на многу спрејови против бубачки и на инсектициди, како и на хемикалии на кои никогаш не биле директно експонирани – правејќи ги скоро невозможни за убивање на такви начини.
Во студијата било откриено и дека резистентноста лебарките успевале да ја развијат во една генерација и истата се зголемувала 4 до 6 пати во тек на генерацијата, а развиле и крос-резистентност – толеранција на токсични супстанци само преку контакт со сличен вид на инсектицид.
Биле тестирани различни третмани со 3 инсектициди – абамектин, борна киселина и тиаметоксан – во разни апартмани низ Индијана и Илиноис во период од над 6 месеци. Во еден од третманите, биле ротирани 3 различни инсектициди секој месец во период од 3 месеци, додека во друг биле користени 2 инсектициди од различни класи во период од 6 месеци. Во третиот третман, бил користен еден инсектицид на кој лебарките имале најмала почетна резистентност.
Без разлика на различните хемиски коктели, истражувачите не успале да ја редуцираат популацијата на лебарките, а во третиот третман таа дури нараснала за 10% кога индивидуалните лебарки почнале да развиваат резистентност. Истото се случило и во вториот третман, додека со првиот бројот на лебарки останал ист.
Лебарките во тримесечниот репродуктивен циклус можат да имаат и по 50 потомци, па така само мал дел од потомците треба да развијат крос-резистентност, да преживеат и да се репродуцираат за вкупната популација да се зголеми за само неколку месеци.
Инаку, лебарките се носители на различни патогени вклучувајќи ги E.coli и salmonella-та, како и алергени кои предизвикуваат астма.