Научниците од Швајцарскиот Универзитет EPFL направија роботски прсти кои не изгледаат како класични прсти, но кои можат да фатат и подигнат многу чувствителни предмети, како на пример јајце.
Нивната тајна лежи во својство на електроадхезија, истиот феномен кој овозможува површината на балонот да се залепи на ѕид откако сте го протрлале по косата.
EPFL-те прсти се листови со растегливи електроди кои се однесуваат како палец и показалец. Кога ќе се спојат на струја, листовите можат да држат објекти и да ја прилагодат својата форма, но за разлика од другите видови на роботски „прсти“, не мораат да знаат како изгледа објектот кој го фаќаат. Освен тоа, тие можат да го постават предметот рамно на рамна површина доколку на пример треба да подигнат лист хартија од масата.
EPFL ја објаснува работата на прстите на следниов начин:
“Електродите на листовите се состојат од 5 слоеви, однапред развлечен слој на еластомер кој е ставен во сендвич помеѓу два слоја на електроди, плус два надворешни слоја на силикони со различна дебелина. Кога нема напон, разликата во дебелината на надворешните слоеви им овозможува на листовите да се размотаат кон надвор, а кога ќе се додаде напон, привлекувањето измеѓу два слоја на електродата ја исправува мембраната. Исправувањето на мембраната од замотани во рамни позиции го имитира растегнувањето на мускулите. На врвот на лостовите електроди на секој слој се дизајнирани за оптимални електростатички зафати. Тие интердигитални електроди кои изгледаат како два споени чешли, создаваат електростатичко поле кое доведува до електроадхезија“.
Со оглед на тоа дека електроадхезијата им овозможува на прстите мекано подигнување на 80 пати поголема големина од себе, научниците веруваат дека оваа технологија има голема можност за примена во протетиката, фабриките за храна, па дури и во чистење на вселенски отпад во орбитата на Земјата.