Пренесувањето на факелот стана вообичаена традиција на Олимписките игри, но малкумина, меѓутоа, знаат дека идејата за негово штафетно пренесување од грчката Олимпија до градот каде се одржува спортската манифестација потекнува од озлогласениот нацистички лидер Адолф Хитлер.
Вообичаена е постапката огнот да се запали во Олимпија според древните обичаи, со помош на сончевите зраци и огледало. Палењето го прават жени облечени во облека на антички свештенички на богот Зевс.
Вака добиениот пламен, како Олимписки факел штафетно го носат илјадници луѓе, преку сите континенти, се до градот во кој треба да се одржат Олимписките игри а потоа до одреденото место на Олимпискиот стадион на кој огнот гори се до крајот на Игрите, кога ќе биде изгаснат.
Штафетното пренесување на факелот, какво што денес го познаваме, меѓутоа нема ништо традиционално. Таа пракса во 1936 година ја вовел нацистичкиот режим.
Историчарите наведуваат дека Хитлер бил против одржување на Олимписките игри, кои ги сметал за еврејска и масонска измислица, но го сменил мислењето под влијание на Јозеф Гебелс, кој успеал да го убеди дека организирањето Олимпијада во Берлин би можело да послужи како одлична демонстрација на нацистичката моќ и престиж.
Гебелс во ОИ ја видел единствената можност да се покаже надмоќта на германскиот народ.
Хитлеровиот министер за пропаганда дошол на идеја за штафетно носење на факелот, како еден вид поврзување на нацистичкиот режим со античка Грција.